BABA TUNA..

Tuna'nın 4 yaş kaba ve değişken dönemi bütün hızıyla devam ediyor,gün içinde bir çok duyguyu bir arada yaşıyoruz Tuna sayesinde.bazen o kadar sabrımı zorluyor ki,dayanamıyor ağlıyorum zırıl zırıl,bazen de o kadar sevimli ve komik oluyor ki,gülmekten kırılıyorum.yani Tuna kimliğini oturtana kadar(kimliğini kazanma dönemleriymiş ya bu dönemler,biz nasıl oturttuysak kendi kimliklerimizi?)benim kimliğim bozuluyor,psikopat oldum çıktım sanki,kendimi tanıyamaz oldum gerçekten.ayın 9 unda göz kontrolü vardı,muayeneden sonra,göz damlası damlatıp,gözbebeğinin büyümesi sağlınıyor.1. damla damlatılıp,5 dak.sonra 2.damlayı damlatılıyorlar.damlalardan sonra gözleri buğulanınca,haklı olarak sinirlendi çocuk"gözlüğümün camları buharlandı sil diyorum sana,silmiyosuuun"diye öfkelenip bağırmaya başladı.yarım saat sonra tekrar muayeneye girmemiz gerekiyordu,o yarım saati nasıl geçirdik,bir Allah biliyor,bir de ben:( dr.un yanına girdiğimizde,dr.bir şeyler soruyor Tuna'ya,Tuna cevaben"kes sesiniiii"diyor.ne utandım ama kadından"kusura bakmayın dr.hanım,4 yaş erkek çocuklarının zor bir dönemiymiş,bu günlerde bizi biraz uğraştırıyor Tuna"diye açıklama yapmak zorunda kaldım.kadıncağız ununu elemiş,eleğini duvara asmış olduğundan,anlaması biraz zor tabi,onun çocukları döneminde de böyle şeyler yoktu muhtemelen."sizde güzel eğitim veriyorsunuz ama,niye böyle oluyor ki?"dedi:)))Tuna'nın cevabından sonra"oğluuum,çok ayıp ama,hiç öyle denirmi?"diye lafımı tamamlamadan,bir azar da bana geldi"sende kes sesiniiiiii":S hayırlısıyla bir geçirseydik şu dönemi de.kim bilir bir sonraki dönemde bizi neler bekliyor.haaa,muayene sonucunu yazmayı unutuyordum az kalsın,maşaAllah o kadar düzenli takmasına rağmen,maalesef daha önce 2,5 olan sağ gözünün numarası,3 olmuş:( ertesi gün gidip yeni çerçeveye cam yaptırdık,niye,çünkü beyefedi ilk mavi,daha sonra kırmızı istediği çerçeve rengini bu sefer de yeşil istiyordu.kırmızı da yedekte dursun diye onun da camlarını yaptırdık.oraya gidince fikir değiştirdi ve kulağa takılan kısmı lacivert,göz çevreleri sarı olan çok çirkin bir çerçeve beğendi ve 15 dak.dil dökerek ancak ikna edebildim yeşil konusunda,değişkenliğini orda da gösterdi kerata.
geçenlerde güldürdüğü bir örnek yazıp neşelendirelim post umuzu;tabi asilikleri anneannelerde de hat safhada,özellikle dedesiyle biraz zor geçiniyorlar.dinazor takliti yapıp kükrediğinde,dedesi kafayı bir sağ,bir sola sallayıp,kaderine razı gelip oturuyor,bazen de dediğini Tuna yapmayınca"ne asi çocuk yaw"diye söyleniyor.kardeşim Suzanlara oturmaya gittiğimizde,amcamın gelini Songül abla"dedesiyle arası nasıl?"diye sorunca,bunları anlatmıştım,Tuna da diğer odadaydı halbuki,demek bir kulağı bizdeymiş keratanın.sonra da eklemiştim"sanki kendisi küçükken çok usluymuş gibi.."diye.babam da küçükken çok yaramaz bir çocukmuş gerçekten.bunları konuştuğumuzun ertesi gün yanıma gelmiş"anneeee,dedem diyo ki,bu çocuk ne asi ki yaw,kendi küçüklüğünü bi hatırlasa":))))) o kadar sevimli söylüyordu ki,görmek lazım.her zamanki duamı tekrar edip,Allah sağlık versinde,bunlar bir şey değil diyerek kendimize teselli veriyor karma fotolara geçiyorum..

yarı yıl tatilinden önce,Anne-baba ya saygı ve meslekler konularını işlemişlendi kreşte.o gün erkek çocukları babalarının gravatlarını,kız çocukları da annelerinin çantalarını götürüp,anne ve babaları temsil edecekti.ben de,geçen sene doğum günü için aldığım takımı götürdüm,özellikle kız arkadaşlarının çok hoşuna gitmiş:))

büyümüşte,baba bilem olmuş benim oğlum;))çok ta yakışmış maşaAllah.foto çekmesini Tuğba öğretmenden rica etmiştim,ona da çok teşekkür ediyorum yeri gelmişken.

eee,çocuk sıkılıyo tabi hep koltukta,sandalyede ya da ne biliyim işte halıda oturarak falan T.V.izlemeye,ne yapsın,çıkmış anneanne yadigarı emektar büfenin tepesine,birazda ordan izlemek istemiş,kime ne?keyif onun keyfi değilmi,Allah Allaaah;)))

walla diyomda inanmıyolar bu çocuk düz duvara tırmanıyo diye ahada ispatı,tavana vurmaya çok az kalmış:S