TUNA'NIN 4.YAŞ,1.KUTLAMASI;)

Tunişim,mart'ın 2 sinde 4.yaşını doldurdu maşaAllah.günler birbirini kovalıyor,zaman hızla akıııp gidiyor.ilk doğduğu gün geliyor gözümün önüne,şiş suratı,sarı-kara ten rengiyle.o haliyle bile nasıl sevmiştik;)))bazen doğum videosuna bakıyorumda,çok komik geliyor:)derin uykuya daldığı zaman(çok nadir ve kısa sürerdi zaten)kirpikleri göz kapaklarının arasından kaybolur,sadece 1-2 kirpik tanesi kuyruk gibi görünürdü,derin uykuda olduğunu ordan anlardım.gazıydı,emmesiydi,dişiydi derken,büyüdükçe değişimler devam etti ve 2 yaşında 2 yaş sendromumuz,yani erken ergenliğimiz başladı;))walla öyleymiş gerçekten ergenlikte yaşanan şeylerin çoğunu yaşadık,yaşıyoruz da,6 yaşa kadar devam edebiliyormuş bu dönem,inş.o kadar misafir olmaz bizde,bir an evvel geçip-gider;)büyüdü,kreşe bile başladı ergen oğluşum benim maşaAllah.daha önce günlerce kutladığımız yaş günü,bu sene de öyle oldu.ayın 2 si hafta içine denk gelince,1.sini kreşte kutladık,aileyle olan kutlamamızı,çalışanlarımız var,akşam çoçuklar erken yatıyor diye hafta sonu yaptık,komşularımızdan ve çocuklarından şubat ve martta doğan çoğunlukta diye,onlarlada 3.bir toplu kutlama yaptık:))fotolar çok olduğu için,kutlamaları bir kaç post halinde yayınlamayı düşündüm,işte ilk ve kreşte olan kutlamamızın fotoları...


Tuna,Twety'i kardeş ilan etti:))kardeşi çok ama,en sevdiği 2 kardeşi var.favorisi fıstık(hani şu İpek teyzemizin A.B.D.dan getirdiği pembe maymunu)diğeri ise Twety;)şu sıralar sevdiği şeylerden en masumu Twety olduğu için(genellikle dinazor,kaplan-aslan falan seviyor çünkü),kreşteki kutlamayada,Twety li pasta yaptım,çok hoşuna gitti keratanın.yaptığım pastayı şeker hamurunu renklendirip kapladım ve süsledim...

bunlarda,geçenlerde "http://sarmasikeczanesi.blogspot.com"adlı bloğu olan arkadaşım Handenur"un bloğunda görüp beğendiğim tuzlu,renkli kurabiyeler.aslında Handenur salçalı yapmıştı ama ben daha renkli olsun istediğim için,diğerinide maydonoz katarak,yeşilli yaptım..

ve,en sevdikleri atıştırmalık olan,meşhur sosisli lolipoplardan yapıp götürdüm kreşteki kutlamamıza.peki yedilermi?tabiki hayır,ikişer-üçer ıssırık alıp bıraktı keratalarpasta ve kurabiyelerini,yine en çok yenen sosisli lolipoplardı,o da,çiçekli boncuklarının hevesine:))

veee,kutlama başlıyor,benim minik farem,pastasına çikolatayla yazdığım"iyiki doğdun birtanem"yazılı gofreti kemiriyor:))

burda da,pastamızı kesiyoruz oğluşumla..

Twety imizi kesmek zorundaydık,çünkü çocuklar sabırsızlanmaya başlamıştı,hunharça parçaladıktan sonra(zavallı Twety)tabaklara pay edip,pastamıza takım olarak aldığım Twety'li muzlu sütleriyle ikram ettik:)

o gün gelmeyen,yarım gün gelen arkadaşları olduğu için,sınıf sayısıda azdı.o yüzden pastamız çok arttı,servisle çocukları götürmek zorunda olup kutlamamıza katılamayan Derya öğretmen'in payını ayırdık,diğer öğretmenlere,müdire hanım Sultan hoca'ya,danışmadaki Hevse ablamıza ve mutfakta çalışan teyze ve ablalarına da ikram ettik.gerçi kesilince pek bişeye benzemiyor tabi ama, tadından bir şey kaybetmiyor;)

bu da,sağ olsun Tuğba öğretmenimizin Tuna için yemekhanede hazırladığı kutlama köşesi,tekrar ellerinize sağlık Tuğba öğretmenim...

kutlama sonrası,çok(!) yiyen afacanlar,yemekhanenin yanındaki spor ve oyun salonunda form koruma amaçlı spor yaptılar;)benim ellerimden tutarak üzerime tırmanıp attığı taklayı,spor salonunda bu aletle yaparken yakaladım keratayı,o kadar şimardı ki o gün,nağralar attı,masalara,sandalyelere inip-çıktı ve tepeme tırmanıp hırkamın sırt kısmındaki dantelini yırtmış gömleğinin düğmesiyle...

aynı pozu,kendisinden 1 hafta sonra doğum günü olan,en sevdiği arkadaşlarından Mehmet Kerem'in doğum gününde yakaladım.o günde çok şimardılar Mehmet Kerem ile,çünkü ikisininde annesi yanındaydı..

o kadar çok yediler ki(!) kilolar birikmeden bir an evvel atmaları lazım o yağları tabi çocukcağızlar...

waaaaay,ne kuvvetli benim oğlum bea,maşaAllah;))

ve o gün eve gitmek istemedi,çıkışta kreşin bahçesindeki salıncaklardan sallanıp,kaydıraklardan kaydı uzun bir süre.kutleme ve gün hoşuna gitmiş olmalı ki,akşam"ben arkadaşlarımı ve öğretmenlerimi özledim anne,Tuğba öğretmenimi arayalım,hadi"diye ısrar edip durdu.çaresiz aradım sonunda.anlayışla karşıladı sağ olsun,durumu anlatınca"Tuna duygularını çok ifade etmediği için hoşuma bile gitti"deyince,rahatladım walla.tabi herzamanki gibi utandı ve konuşmadı,biraz sonra,"bu sefer konuşcam anne,hadi yine arayalım lütfeeeen"diye ısrar edince,arayıp Tuna'ya verdim ama yine konuşamadı:( neden utanıyor telefonla konuşmaya,anlamıyorum,kadıncağızdan özür dileyip olanları anlattığımda sağ olsun"olurmu Şükran hanım,rahatsız olmadım,konuşmak istemesine sevindim bile"diyerek beni bir kez daha rahatlattı sağ olsun.zaten hiç sevmiyor telefonla konuşmayı,zavallı babaannesi "özledim,sesini duyuyum azcık"dediğinde,çikolata vaadleriyle bir-iki kelime konuşmasını sağlayabiliyorum"öptüm seni"deyip telefonu kucağıma atıp kaçıyor,eh,bunlarda geçici şeyler deyip bu post umuzu bitiriyoruuuuz...Allah'ım tüm yavrularımıza hayırlı,sağlıklı ve mutlu yaşlar yaşatsın,hayırlı evlat etsin onları...